Να πετάξω τα σκουπίδια!

Να πετάξω τα σκουπίδια!

 

Το Χρονογράφημα της Κυριακής (2-1-2022), του Νίκου Ανδρείου

 

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!!!

 

Είμαι μέτοχος, από μικρό παιδί, ενός απαραβίαστου «τελετουργικού» που εμπεριείχε πολλά… κάθε παραμονή αλλαγής του παλαιού έτους στο νέο, με έναν κανόνα του «τυπικού» παντελώς απαράβατο!!! Πριν αλλάξει ο χρόνος -λες… και ο χρόνος, πράγματι, αλλάζει ποτέ!- δεν υπήρχε στο σπίτι σκουπίδι ούτε για δείγμα, ακόμα και αν αυτό σήμαινε ότι θα τα πετούσαμε στον κάδο απορριμμάτων του Δήμου -ή θα φυλάγαμε τα σκουπίδια εκτός σπιτιού μέχρι να πεταχτούν- στις 23:55. Μικρότερος, ίσως, δεν είχα δώσει τη δέουσα σημασία σε αυτή την “προσλαμβάνουσα”, περνώντας τα χρόνια όμως, κατάλαβα την σοφία που συνείχε αυτόν τον «κανόνα». Συμβόλιζε: Την απομάκρυνση του μη χρειαζούμενου, την “εκπαραθύρωση” του περιττού, την “κάθαρση”, την απόθεση των “βαρών”, την τάξη, την αποπομπή ακόμα και της παραμικρής κακοσμίας και μεταξύ άλλων… το καλύτερο δυνατό καλωσόρισμα του “Νέου έτους” που θα ερχόταν και αν μη τι άλλο έπρεπε να μας βρει στα καλύτερά μας -στα όποια... καλύτερά μας- και πάνω από όλα καθαρούς Ψυχή τε σώματι, σαν να πηγαίναμε σε μάχη -όπως οι Αρχαίοι Έλληνες συνήθιζαν να κάνουν-…!

 

Η εποχή που ζούμε, όπως τη ζούμε -τέλος πάντων!-, αξιώνει κάτι περισσότερο από τα του οίκου μας… Πλέον τα “σκουπίδια”: Λένε ανερυθρίαστα ψέματα. Σκοτώνουν χωρίς ευθύνη, δήθεν, εκ παραδρομής και εξ’ αμελείας. Καίνε και πνίγουν ανθρώπους -στην πυρά και τα ποτάμια των σκοπιμοτήτων τους- σπίτια, δάση με «αέρα» από ανεμογεννήτριες. Εξαθλιώνουν οικονομικά εκατομμύρια ανθρώπους. Διατάζουν το παράλογο αγνοώντας το πράγματι λογικό και ωφέλιμο. Μας στερούν το οξυγόνο με τη δυσοσμία τους. Κάνουν φιέστες απατεωνιάς που θυμίζουν παπατζήδες του παλιού καιρού - «εδώ παπάς εκεί παπάς που είναι ο κουβάς; Εεεε ο παπάς ήθελα να γράψω». Ζουν και βασιλεύουν… μέχρι να μας σαπίσουν!

 

Μήπως να αρχίζαμε το πέταμα; Έτσι για το καλό του χρόνου!...