Στην Ελένη Χαλκιούση

Έπεσε το πούσι αποβραδίς
-το καραβοφάναρο χαμένο-
κ᾿ έφτασες χωρίς να σε προσμένω
μες στην τιμονιέρα να με δεις.

Κάτασπρα φοράς κ᾿ έχεις βραχεί,
πλέκω σαλαμάστρα τα μαλλιά σου.
Κάτου στα νερά τού Port Pegassu
βρέχει πάντα τέτοιαν εποχή.

Μας παραμονεύει ο θερμαστής
με τα δυο του πόδια στις καδένες.
Μην κοιτάς ποτέ σου τις αντένες
με την τρικυμία· θα ζαλιστείς.

Βλαστημά ὁ λοστρόμος τον καιρό
κ᾿ ειν᾿ αλάργα τόσο ἡ Τοκοπίλλα.
Από να φοβάμαι και να καρτερώ
κάλλιο περισκόπιο και τορπίλα.

Φύγε! Εσὲ σου πρέπει στέρεα γη.
Ήρθες να με δεις κι όμως δε μ᾿ είδες
έχω απ᾿ τα μεσάνυχτα πνιγεί
χίλια μίλια περ᾿ απ᾿ τις Εβρίδες.

Πηγή φωτογραφίας: http://bit.ly/2t9cKb0