Ο π. Ευάγγελος Παπανικολάου συζητά… με τον Νίκο Ανδρείο!
ΣυνΤεχνία… λόγου
Μία εκπομπή λόγου -εξαιρετικά για ετούτη τη φορά- για τον Λόγο!!!
Ο π. Ευάγγελος Παπανικολάου συζητά… με τον Νίκο Ανδρείο!
Όταν είδα για πρώτη φορά τον π. Ευάγγελο -αν και εμένα μου αρέσει καλύτερα, να πω/λέω, τον παπα-Βαγγέλη!-, ανεπίγνωστα και ακαριαία μου ήρθαν στο μυαλό οι στίχοι του Καζαντζάκη από το ποίημά του για τον Οδυσσέα: [...]«– ∆υσσέα!», του κράζω, «πας για την πατρίδα;… Πια µες στης θεάς την κλίνη δε χωρούσες;… » Μ’ αυτός, µε το τιμόνι στην παλάµη και τ’ αρµυρά δαγκώνοντας μουστάκια τήραε μπροστά, σκυφτός, και δεν εστράφη!
Η δεύτερη μου σκέψη, ενεπίγνωστη αυτή τη φορά, ήταν· ετούτος εδώ ο άνθρωπος/ «θεριό» είναι “Ψηλό βουνό μα με βαθιές χαράδρες” -όπως όλα τα ψηλά βουνά, ασφαλώς!-. Και τούτη ‛δω η δεύτερη σκέψη… έφερε τις επόμενες… που ευτυχώς κατέληξαν στην καρδιά μου! Δεν θα μπορούσε να γίνει αλλιώς… Όταν ένας άνθρωπος βάζει/ακουμπάει την καρδιά του σε κάτι δεν μπορεί να μην συγκινήσει τους γύρα του -όπως θα έλεγε και ο αγαπημένος μου Ρένος Αποστολίδης-, πόσο μάλλον όταν αυτό το “κάτι” εκκινεί και την δική του καρδιά αυτοπροσώπως και δεν είναι άλλο από το Πρόσωπο του Ιησού Χριστού, του χθες και σήμερα Αυτού και εις τους αιώνας!!!
Ο π. Ευάγγελος Παπανικολάου (Ιατρός, Θεολόγος & Ιερέας της Ιεράς & Ιεραποστολικής Μητροπόλεως Καμερούν) είναι γνωστός εδώ και μία 5ετία, περίπου, καθ΄ άπασαν την Επικράτεια και όχι μόνο· και έγινε γνωστός για όλους τους σωστούς λόγους που οφείλει να προβληθεί και να γίνει γνωστός οποιοσδήποτε άνθρωπος. Για το έργο του, την προσφορά του, -την Πίστη και- τις Αξίες και στην περίπτωσή του και τις μοναδικές ομιλίες του!
Τι είναι όμως αυτό που κάνει τα μηχανάκια του YouTube και των Μ.Κ.Δ. να τρελαίνονται με εκατομμύρια προβολές/παρακολουθήσεις από τις ομιλίες του; Η απάντηση είναι απλή:Έχει θηριώδεις -όπως και ό ίδιος!- ευρείες γνώσεις -όχι μόνο Θεολογικές/Πατερικές- υποστηριζόμενες από μία υποδειγματική μνήμη, έχει το χάρισμα του παραστατικώς ομιλείν, διαθέτει τη λεγόμενη “πρακτική λογική”, πιστεύει αυτό που κάνει, επιμορφώνεται συνεχώς… είναι «ψώνιο» χωρίς να είναι «νούμερο», δεν ψευτίζει… και είναι έτοιμος να «ξεβρακωθεί» υπέρ των προβάτων της πεπιστευμένης του ποίμνης.
Με λίγα λόγια, ο παπα-Βαγγέλης, είναι ένα “Ψηλό βουνό με βαθιές χαράδρες” που διαφέρει από άλλα γιατί είναι ένα “Βουνό” με ΘΕΟ! Που πάει να πει… ότι, όταν οι «χαράδρες» πάνε να ξεστρατίσουν, σκύβει η κορυφή του βουνού να τις θεραπεύσει ή προσπαθούν οι «χαράδρες» να αρθούν στο ύψος της κορυφής του βουνού οιονεί αγκαλιάζοντάς το… Και όταν η «κορυφή» του βουνού λιάζεται υπό του ζωηφόρου Ηλίου και τις ενέργειές Του φροντίζει να στέλνει και μερικές αχτίδες Φωτός -και- στις ανήλιαγες χαράδρες…
Εξάλλου η προσπάθεια και η αφοσίωση/προσκόλληση στο ΦΩΣ θα μας σώσει!!!
Καλή θέαση,
παπα-Βαγγέλη να είσαι ευλογημένος σε ευχαριστώ!
Νίκος Ανδρείος
