Αν το «θέμα» είχε να κάνει με έναν τόπο, με έναν ή και κάποιους ανθρώπους, με μία κατάσταση, με μία διαφορετική θεώρηση, με ένα φυσικό φαινόμενο κλπ., τότε τα πράγματα θα ήταν απλά ή έστω απλούστερα. Όταν όμως το «θέμα», αφορά μια ομαδική παράκρουση και δη πλειοψηφική! Τι μπορεί κανείς να αντιτάξει;

Με λίγα λόγια, αισθάνομαι πως ζω στη «χώρα» των Νεοασσασίνων! Ναι των Νεοασσασίνων…! Στη χώρα των «χασισομένων» από μια άλλη άγνωστη, φανταστική και μη ανιχνεύσιμη ψυχοτρόπο ουσία, που κάνει τους χρήστες της «δολοφόνους»!!! «Δολοφόνους» της –όποιας- σκέψης τους, των συναισθημάτων τους, της λογικής τους, της ανθρωπιάς τους και γενικά –επί μέρους και εν συνόλω- της ίδιας της ιδιοσυστασίας τους.
Για άλλη μια μέρα απογοητευτικά… θυμωμένος!
Καλημέρα…

Ετυμολογική σημείωση: Ο όρος "ασασίνοι" (αγγλ. assassins) προήλθε από παραφθορά της λέξης "χασασίν" ή "χασισίν", δηλαδή "αυτός που τρώει χασίς", από τους Σταυροφόρους. Οι δολοφόνοι εκτελούσαν τις πράξεις τους υπό την επήρεια χασίς, το οποίο τους δινόταν ως μια πρόγευση για τις απολαύσεις που θα γεύονταν στους ουράνιους κήπους που περιγράφει το Κοράνιο, μετά την εκτέλεση της αποστολής τους.Στις λατινογενείς γλώσσες και στα αγγλικά, από την παραφθορά του όρου προήλθαν οι λέξεις για τον "δολοφόνο".*

*Ετυμολογική σημείωση, πηγή: https://el.wikipedia.org
Εικόνα: Ζωγραφικός πίνακας του 14ου αιώνα που αναπαριστά τη δολοφονία του Νιζάμ αλ-Μουλκ από ασσασίνους. (πηγή: https://el.wikipedia.org)