Το κοινωνικό Κράτος έχει πεθάνει προ πολλού…
«Γράφημα...χρόνου»
Το Χρονογράφημα της Κυριακής (5-4-2020), του Νίκου Ανδρείου
Το κοινωνικό Κράτος έχει πεθάνει προ πολλού…
Αμφιβάλλω αν υπήρξε ποτέ κοινωνικό Κράτος σε τούτο τον τόπο -από συστάσεως Ελληνικού Κράτους και εντεύθεν, τουλάχιστον-, για την ακρίβεια είμαι πεπεισμένος ότι ουδέποτε υπήρξε! Δεν είναι κατάλληλη η στιγμή ή το «πεδίο της μάχης» καλύτερα, για αναλύσεις -του παρελθόντος-·μα από την άλλη δεν μπορούμε και δεν πρέπει να μένουμε άμοιροι «αξιολογήσεων» για το παρόν. Όπως δεν θα το πράτταμε και σε έναν τυπικά οριζόμενο πόλεμο…
Έγκλειστοι μα όχι ακόμα καταγέλαστοι, παλεύουμε στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα. Μόνοι μα όχι έρημοι προσπαθούμε να σωθούμε, μένοντας στο σπίτι. Κακομαθημένοι ή καλομαθημένοι αγωνιζόμαστε και αγωνιούμε να «αφομοιώσουμε», αυτήν… τη νέα «πραγματικότητα». Εργαζόμενοι και άνεργοι θέτουμε νέες «βάσεις» επιβίωσης, ανοχής και συμπεριφοράς. Έχοντες εστία και ανέστιοι διευρύνουμε τα όρια της «διαμονής» μας από το υπαρκτό στο ανύπαρκτο/φανταστικό και από το ανύπαρκτο στο παροδικά «οικείο». Ειδικοί και ανεπίγνωστοι συστρατευόμαστε να νικήσουμε τον αόρατο εχθρό με τον ορατό όλεθρο…
Είναι, ωστόσο, όλα αυτά αρκετα:
Η απάντηση είναι, πως, πιθανά να ήταν… αν δεν ήταν νεκρό ή έστω ημιθανές από δεκαετίες, το κοινωνικό Κράτος!!!
Ας πάψουν -επιτέλους και εύχομαι να μην είναι οριστικό- οι κυβερνώντες, επαΐοντες, γραμματείς, φαρισαίοι και λοιποί… να κουνούν το δάχτυλο ρίχνοντας που και που αποκρυσταλλωμένες στάλες από «σβολιασμένο/ζαχαρωμένο μέλι» σε αυτόν τον πολύπαθο λαό και ας κάνουν τη δουλειά τους… Ασθενείς, άστεγοι, υπέργηροι, άνεργοι και άνθρωποι χαμηλών εισοδημάτων είναι το «στοίχημα» κύριοι και κυρίες! Αν αναστηθούν αυτοί… μόνο και μόνο τότε υπάρχει ελπίδα και για τον -κομψά και με φειδώ το λέω- πολυτραυματία σας, το κοινωνικό Κράτος. Σε αντίθετη περίπτωση -που είναι, δυστυχώς και το πιθανότερο να συμβεί-, αναρωτιέμαι πως θα «ξεπεζέψετε» -κλείσαν λιμάνια και αεροδρόμια βλέπεις!-…
Είναι η ώρα, τώρα αμέσως! Που δεν πρέπει να συνεχίσετε να δικαιώνετε τον Αισχύλο, όταν διά του Προμηθέα Δεσμώτη εννοούσε: Το Κράτος ως την πιο ωμή βία! Εκτός και αν φοβάστε καθηλωμένοι… την αναμέτρηση με την α-λήθεια και δη τόσων αιώνων...
Φωτογραφία: Έργο της Όπυς Ζούνη (Ελληνίδα Ζωγράφος & Εικαστικός, 1941 – 2008), που παρουσιάστηκε σε έκθεση του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κέντρου Δελφών, στους Δελφούς (2012)
