ΚΡΙΤΙΚΗ ΘΕΑΤΡΙΚΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
ΚΡΙΤΙΚΗ ΘΕΑΤΡΙΚΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
Το επάγγελμα της κυρίας Γουώρεν του George Bernard Shaw, θέατρο “Διάχρονο”
Ο Μπερναρ Σω υπήρξε αναμφίβολα, μία από τις επιφανέστερες προσωπικότητες της Τέχνης στον 20ο αιώνα, τόσο για τα θεατρικά έργα που συνέγραφε (περί τα 60), όσο και την επιρροή που άσκησε μέσω των κριτικών του για τη Μουσική, αλλά και τη δημοσιογραφία του εν γένει. Υπήρξε ο μόνος που τιμήθηκε με βραβείο Νόμπελ λογοτεχνίας (1925) και με Όσκαρ για τη συμμετοχή του στην ταινία Πυγμαλίων (1938) -αποτέλεσε μεταφορά του ομώνυμου θεατρικού του έργου στον κινηματογράφο-. Για το θεατρικό του έργο Το επάγγελμα της κυρίας Γουώρεν είχε υποσημειώσει σχετικά για τους λόγους που υπήρξαν αφορμή της δημιουργίας του: “Για να επιστήσει την προσοχή στην αλήθεια ότι η πορνεία προκαλείται όχι από τη γυναικεία εξαχρείωση και την ανδρική ανηθικότητα, αλλά απλώς από την ανεπαρκή μισθοδοσία, την υποτίμηση και την υπερεργασία των γυναικών. Που είναι όλα μαζί τόσο ντροπιαστικά που οι φτωχότερες γυναίκες αναγκάζονται να καταφύγουν σε αυτήν σε μία προσπάθεια να καταφέρουν να διατηρήσουν σώμα και ψυχή μαζί!”. Σε άλλο κείμενό του, αποφθεγματικά αποφαίνεται: “Δύο τραγωδίες έχει η ζωή. Η μία είναι η αποτυχία στην πραγμάτωση των επιθυμιών μας και η άλλη η παντελής εκπλήρωσή τους!”.
Υπόθεση
[…] Το έργο γράφτηκε το 1893 και είναι ένα από τα δημοφιλέστερα έργα του συγγραφέα. Διαπραγματεύεται τη σχέση μάνας με κόρη, της κυρίας Γουόρεν δηλαδή με την κόρη της Βιβή. Μέσα από το έργο βλέπουμε ήθη εκείνης της εποχής, τη θέση της γυναίκας στην ανδροκρατούμενη κοινωνία, τη διαφθορά του χρήματος, τη παραπλάνηση, την αλήθεια. Το έργο του Σω είναι επίκαιρο όσο ποτέ κι ας έχουν περάσει πάνω από εκατό χρόνια. Διαπραγματεύεται με αλήθειες που σοκάρουν ακόμα και στις μέρες μας.[…] (Πηγή: θέατρο “Διάχρονο”)
Συντελεστές
Η Εύα Γεωργουσοπούλου μεταφράζει πιστά και με ακρίβεια εκ του πρωτοτύπου χωρίς προσθήκες και «νεολογισμούς», κάτι που αρχίζει να καθίσταται σπάνιο στην εποχή μας! Ο Γιάννης Μόρτζος σκηνοθετεί με σεβασμό στο έργο και τα «ζητούμενά» του τιμώντας στο έπακρο την πορεία του επί δεκαετίες στη σκηνή και δίνοντας παρακαταθήκη για το τι σημαίνει μέτρο, αφαίρεση, σύνθεση. Ο Γιάννης Ιωάννου επενδύει την παράσταση με πρωτότυπες μουσικές συνθέσεις που οδηγούν σε αρμονία και η Γκαλίνα Σουλτανοβίτσι ανταποκρίνεται εξαιρετικά στην επιλογή κοστουμιών που είναι πραγματικά πανέμορφα. Ενστάσεις υποσημειώνω στα σκηνικά της Ιωάννας Κατσιαβού· ήταν το λιγότερο ελλειπή και αδιάφορα, όπως και η παντελής έλλειψη στολίσματος των τοίχων της οικίας, έστω με ένα κάδρο -δυστυχώς κοστούμια και σκηνικά δημιουργούν σχάση!-. Οι φωτισμοί του Γιώργου Δανέση είναι άρτιοι, όχι όμως και ατμοσφαιρικοί ως όφειλαν.
Ηθοποιοί
Όλοι οι ηθοποιοί μάγεψαν με τις ερμηνείες του και αυτό γιατί, πέραν του ταλέντου τους, δεν διέκρινα κανέναν να θέλει να ξεχωρίσει εις βάρους του συνόλου(!). Ενός συνόλου που ήταν οριοθετημένο, πειθαρχημένο και εξέπεμπε αλληλοσεβασμό και γνώση -κυρίως δε εμβάθυνση σε όσα θέλει να πει ο μύθος του Μπερνάρ Σω-. Η Μαίρη Βιδάλη έχει δώσει επί μακρόν τις εξετάσεις της για το πόσο καλή ηθοποιός είναι, αυτό ωστόσο που με εξέπληξε ευχάριστα ήταν το πως στάθηκε υποκρινόμενη την κυρία Γουώρεν επί σκηνής στους συναδέλφους της και ειδικά στην πρωτοεμφανιζόμενη και ταλαντούχα Έφη Ρασσιά -ήταν πράγματι σαν να βλέπεις μάνα και κόρη. Ο Χρήστος Φωτίδης είναι εγνωσμένης αξίας και ο Πέτρος Αποστολόπουλος για άλλη μία φορά καταπληκτικός και εξόχως συγκινητικός.Ο Τάσος Μπλάτζιος και Τάσος Περάκης υποκρίθηκαν με επάρκεια τους ρόλους τους.
Εν κατακλείδι, προτείνω ανεπιφύλακτα την εν λόγω παράσταση για όποιον/όποια επιθυμεί να δει κλασσικό θέατρο με υπέροχες ερμηνείες και πρωτίστως ένα θεατρικό κείμενο που η σημαντικότητά του αναπνέει -όπως και σε κάθε πραγματικά σημαντικό έργο- για πάνω από εκατό χρόνια!!!
Ταυτότητα παράστασης:
Μετάφραση Εύα: Γεωργουσοπούλου
Σκηνοθεσία: Γιάννης Μόρτζος
Πρωτότυπη μουσική σύνθεση: Γιάννης Α. Ιωάννου
Σκηνικά: Ιωάννα Κατσιαβού
Κοστούμια: Γκαλίνα Σουλτανοβίτσι
Φωτισμοί: Γιώργος Δανεσής
Φωτογραφίες: Γεωργία Σιέτου και Ευάγγελος Κάλλοου
Πρωταγωνιστούν: Μαίρη Βιδάλη, Χρήστος Φωτίδης, Πέτρος Αποστολόπουλος, Τάσος Μπλάτζιος, Τάσος Περάκης και σε πρώτη θεατρική εμφάνιση η Έφη Ρασσιά
