Λεμονιά Γεμουρτζίδου
Συνέντευξη της Λεμονιάς Γεμουρτζίδου στην Κουλτουρόσουπα
Τάσος Αγγελίδης – Γκέντζος
1.Ποιο είναι το επάγγελμά σας;
Αν μπορούσα να σας μιλήσω για το «επάγγελμά μου», θα σας περιέγραφα τι είναι η γραφή για εμένα. Είναι μια ασύλληπτη περιπέτεια δεύτερης ζωής, μια αφάνταστη πορεία προς το άγνωστο, όπου η καρποφόρα φαντασία, η αλχημεία των λέξεων, η μυσταγωγία της γραφής, λειτουργούν ως προέκταση της πραγματικότητας. Σκυμμένη ώρες πάνω από τις αμέτρητες σελίδες του word, ανασκαλεύοντας αναρίθμητες σημειώσεις, γράφοντας, σβήνοντας, διορθώνοντας, λες και φτιάχνω τα γητευτικά και τα αντίδοτα στο τσουκάλι μιας απόκρυφης μαγγανείας, νιώθω σαν ιέρεια της Τέχνης. Μιας γαλήνιας όσο και αβυσσαλέας Τέχνης, μιας εσώτατης ανάγκης, που κινεί τα νήματα και αποκαλύπτει τα εσώψυχα, σε ένα αέναο μυστικιστικό παιχνίδι, με χαρτί και μολύβι, η οποία δεν ξέρεις πού θα σε βγάλει. Σε αυτήν την εξακολουθητική και ριζωμένη βαθιά μέσα μου αίσθηση έκφρασης, νιώθω πως είμαι βαπτισμένη για να γράφω και να εξορύσσω θραύσματα ομορφιάς. Όταν μάλιστα η έμπνευση είναι στα κέφια της, τότε έχω τον δοκιμότερο λόγο να μιλώ για μια αληθινή εσωτερική ευδαιμονία.
2.Πώς περνάτε τη μέρα σας;
Διάγω εν γένει ως άνθρωπος που ξυπνάει το πρωί και είναι ξεχειλισμένος από την επιθυμία να ρουφήξει τους χυμούς της μέρας. Κάθε σταλαγματιά πρόσφορη στον νου, στην ψυχή, στο σώμα, είναι καλοδεχούμενη και την εκτιμώ ως θείο δώρο. Αυτή η εν δυνάμει κατάσταση δεν παύει να συνεχίζεται σε όλο το μάκρος της ημέρας, αρκεί βέβαια η διάθεσή μου να θρέφεται σωστά από θετική ενέργεια ανθρώπων και γόνιμη γη, για να δημιουργήσω το συγγραφικό μου έργο, ενώ αυτό που φοβάμαι είναι οι τοξικοί άνθρωποι, ο αναίτιος φθόνος και οι μικρόψυχες συμπεριφορές.
3. Δυο λόγια για ένα σας μυθιστόρημα.
Είμαι πρωτοεμφανιζόμενη στον χώρο της συγγραφής. «Οι τίγρεις της λησμονιάς» είναι το πρώτο μου βιβλίο που κυκλοφορεί. Θέλοντας να ταυτίσω την ιστορία μιας γυναίκας με κάποια θρυλικά πρόσωπα της Ελληνικής Μυθολογίας μας, θα έλεγα πως βίωσα βαθιές σιωπές ηδονής και έζησα μικρούς θανάτους και μεγάλες αναγεννήσεις. Αν μπορούσα να το χαρακτηρίσω, χωρίς να ακουστεί βαρύγδουπο αυτό που θα πω, θα το χαρακτήριζα ως ψυχογράφημα. «Οι τίγρεις της λησμονιάς», είναι οι φύλακες του ασυνείδητου.
4. Σκέψεις για το επόμενο μυθιστόρημα...
Έχω πολλή δουλειά ακόμη, μέχρι να δώσω αέρα στα πανιά του και να το αφήσω να πλεύσει, γι’ αυτό , επιτρέψτε μου, να μην αναφερθώ καθόλου στο δεύτερο βιβλίο μου.
5. Αισθάνεστε συγγραφέας;
Υπάρχει μια διεργασία εντελώς ευαίσθητη και εσώτατη, αυτή της λειτουργίας των κυττάρων που απευθύνεται στις δεξιοτεχνίες της οργάνωσης της Λέξης και της συνοχής του Λόγου. Είναι δηλαδή σαν κάποιες αντένες που λαμβάνουν σήματα εκεί όπου δεν τα βλέπουν οι άλλοι, τα μαζεύει, τα διυλίζει και τα τοποθετεί με τέτοιον τρόπο, ώστε να μιλάμε για θέμα, πλοκή, υποβολή συγκίνησης, μαγεία. Αυτή η συγκίνηση είναι και το ζητούμενο. Έχω την αίσθηση ότι ακολουθώ αυτά τα μυστηριακά χνάρια της γέννησης της καλής γραφής, οπότε ναι, αισθάνομαι συγγραφέας που έχω κάτι να πω.
6.Τι σκέπτεστε όταν σας ασκούν κριτική για κάποιο έργο σας με την οποία δεν συμφωνείτε;
Αν η κριτική είναι καλοπροαίρετη, θα τη δω προσεκτικά, θα σταθώ μπροστά στον καθρέφτη της αυτοκριτικής μου, για άλλη μία φορά και θα δω με ένα άλλο μάτι όλο αυτό. Η κριτική στη λογοτεχνία πρέπει πάντοτε να γίνεται με γνώση ειδική, αλλά περισσότερο με αγάπη, να έχει κάτι να πει, να περάσει κάτι διαφορετικό, προπαντός να έχει αφετηρία και πυξίδα πορείας την Καλή Τέχνη!
7.“Κουβαλάτε” για καιρό τους ήρωες των μυθιστορημάτων σας;
Μάλλον τους κουβαλώ, όπως λέτε, αν οι καταστάσεις που περιγραφώ είναι βιωματικές, βεβαίως και υπάρχουν μέσα μου, μαζί μου μεγαλώνουν, μαζί μου πονούν, μαζί μου ελπίζουν, μαζί μου πεθαίνουν και αναγεννιούνται. Αν πάλι είναι γεννήματα μιας άπλετης φαντασίας, μπορεί και να παρουσιαστούν απρόβλεπτοι και απροσκάλεστοι σε κάποιο πρωινό ξύπνημα ή σε μία χρονική στιγμή που κανένας δημιουργός εν δυνάμει δεν μπορεί να προσδιορίσει.
8.Πείτε μου κάτι που δεν θα λέγατε ποτέ δημόσια.
Δημόσια δεν μπορούν να ειπωθούν της ψυχής τα πάθη με το όνομά τους, αλλά μόνο με άλλο όνομα, άλλη διεύθυνση, άλλη εικόνα και διαφορετικό ντύμα.
9. Τα μυθιστορήματά σας έχουν πολλά επίπεδα ανάγνωσης;
Θα έλεγα πως «Οι τίγρεις της λησμονιάς», είναι ένα καλογραμμένο βιβλίο που απευθύνεται κυρίως σε γυναίκες, χωρίς να αποκλείω το ενδεχόμενο να βρει πρόσφορο έδαφος και στο ανδρικό αναγνωστικό κοινό. Ενώ έχει γρήγορη ροή, δεν είναι ένα ανάλαφρο βιβλίο. Κρύβει πίσω από τις λέξεις βαθιά νοήματα, ταρακουνά, αφυπνίζει τον αναγνώστη και του δίνει μηνύματα ζωής.
10. Όταν γράφετε έχετε στο μυαλό σας τους αναγνώστες;
Ποτέ! Θα γινόμουν ξαφνικά ένας έμπορος ιδεών κατά παραγγελία. Να ξέρετε, σας το προανέφερα, όταν γράφεις μπαίνεις σε λειτουργία, μια μυστική, εσώτατη, πολύ προσωπική, σχεδόν ιερή λειτουργία αισθήσεων, που ούτε ξέρεις πώς συμβαίνει αυτό. Απλά αφήνεσαι στο ένστικτο της ευαισθησίας σου και προχωράς με εμπιστοσύνη.
11. Κάθε μήνα εκδίδονται καινούργια μυθιστορήματα. Πώς θα ξεχωρίσει ο αναγνώστης του 2017 το λογοτεχνικό από το λιγότερο λογοτεχνικό;
Ο μυημένος αναγνώστης, ο ρεμβαστής της καλής γραφής, ο δέκτης της καθαρής Λέξης, το αισθάνεται. Πώς ξεχωρίζεις το καθάριο πηγαίο φως από το θολό φως; Πώς ξεχωρίζεις και ευφραίνεσαι με ένα ολόδροσο λουλούδι του αγρού, ενώ αντίθετα σε θλίβει και σε κατατροπώνει ένα πλαστικό, ένα ψεύτικο άνθος; Κάπως έτσι!
12. Ποιους συγγραφείς θεωρείτε πετυχημένους;
Τι θα πει πετυχημένος συγγραφέας; Δεν υπάρχουν καλούπια σε αυτό. Απλά είσαι ο εαυτός σου, έχεις εμπιστοσύνη στη γραφή σου, στη Λέξη σου, γραφείς απλά, ανεπιτήδευτα, αφήνεις την καρδιά σου να κελαρύσει το αίμα της στο χαρτί, ανοίγεις τον νου σου να ξεδιπλώσει την Ιδέα πάνω στο τετράδιο, ασκείσαι συνεχεία, δοκιμάζεσαι, διαβάζεις μεγαλόφωνα αυτά που γράφεις, καλλιεργείς τη φαντασία σου, θρέφεις το βίωμά σου και πάνω από όλα η ευαισθησία, η μαγεία που θα προκαλέσει συγκίνηση και έλξη σε αυτόν που θα σε διαβάσει και θα θέλει να συνεχίσει να σε διαβάζει. Δεν υπάρχει κάποια μυστική συνταγή… κάπως έτσι τα βλέπω τα πράγματα.
13. Στην εποχή μας ένας συγγραφέας μπορεί να αποτελέσει πρότυπο για τους νέους;
Το πιστεύω. Πρότυπο για πνευματικό ανέβασμα, εφόσον θα δώσει δείγματα γραφής καλής, καθαρά λογοτεχνικής, με την υπέροχη ελληνική γλώσσα κυρίαρχη, με σεβασμό στη λογοτεχνική παράδοση. Ένας συγγραφέας, ο ίδιος σκαπανέας του πνεύματος και δουλευτής του λόγου, αναμφίβολα θα επηρεάσει κάποιους νεώτερους. Αλλά και έναν μόνον να καταφέρει να επηρεάσει με το έργο του, τότε κέρδος πνευματικό λέγεται και αυτό.
14. Μια φράση που να σας αντιπροσωπεύει σήμερα.
Ένα ρητό του Μενάνδρου: «Θνητός γεγονώς άνθρωπε, μη φρόνει μέγα»
15. Μια φράση που σας αντιπροσώπευε κατά το παρελθόν και πλέον δεν σας αντιπροσωπεύει.
Μία λαϊκή παροιμία: «Ο σκύλος που γαυγίζει δεν δαγκώνει»
16. Πόσα βιβλία τον μήνα διαβάζετε;
Αναλόγως του χρόνου μου και της ψυχικής μου διάθεσης. Μπορεί 2- 3, αλλά μπορεί και ένα τον μήνα. Σημασία έχει η επιλογή του βιβλίου, η ανάγκη η εσωτερική που μου προκαλεί να το διαβάσω, η συγκέντρωση και η προσοχή που θα δώσω σε κάποια σημεία του, ώστε να μου μείνει κάτι. Για εμένα το διάβασμα ενός βιβλίου, είναι όπως στύβεις ένα τσαμπί σταφύλι και κρατάς τον χυμό του για να τον πιεις.
17. Ένα βιβλίο ενός Έλληνα συγγραφέα που θα θέλατε να έχετε γράψει εσείς;
Θα ήταν δίχως άλλη σκέψη η «Ασκητική» του Νίκου Καζαντζάκη. Είναι για εμένα το αποκορύφωμα της φιλοσοφημένης ύπαρξης, το καταστάλαγμα μιας ψυχής που πονά, ενός νου που ασκείται, στοχάζεται και δημιουργεί θησαυρούς, απίθανα ακριβούς. Είναι το πιο βαθύ, νομίζω, έργο ενός εκ των κορυφαίων - και απροσπέλαστων - παγκοσμίως λογοτεχνών.
18. Εκδότες στην Ελλάδα του 2016...
Ο εκδοτικός κόσμος του σήμερα, έχει επηρεαστεί από την τεχνολογία που έχει κατακλύσει την εποχή μας. Παράλληλα με τα έντυπα βιβλία κινήθηκε προς την έκδοση ηλεκτρονικών βιβλίων. Ο εκδότης του σήμερα έχει κρατήσει τα καλά στοιχεία του εκδότη του χθες, όπως είναι η αξιολόγηση του συγγραφικού έργου, η ποιότητα του εντύπου, το άριστο εξώφυλλο. Όπως στο παρελθόν έτσι και σήμερα έχουμε έκδοση και αυτοέκδοση, όμως παρ’ όλου που φαίνεται εύκολη η έκδοση ενός βιβλίου, νομίζω πως ότι τελικά δεν είναι, όπως δεν ήταν και τα προηγούμενα χρόνια.
Πηγή Συνέντευξης - φωτογραφιών: http://bit.ly/2xcAbD4