Το κάπνισμα πούρου, αποτελεί για πολλούς ένδειξη οικονομικής ευμάρειας, ελιτισμού και επιδεικτικής διάθεσης, Η αλήθεια όμως, πόρρω απέχει από τις παραπάνω «ερμηνείες», για τους πραγματικούς ρέκτες του πούρου, της απόλαυσης και της «φιλοσοφίας» του. Κάτωθι παραθέτω μία σύντομη ιστορική αναδρομή για την καταγωγή των πούρων, αλλά και την κατάφορη «κοινωνική περιθωριοποίησή» τους, μέσα από την αστικοποίηση που επέβαλαν οι «κρατούντες» και ισχυροί σε αυτό το αγνό-φυτικό καπνιστικό προϊόν.

Η ιστορία των πούρων

Συνυφασμένη με τους μύθους των «θαλασσόλυκων» και των Ισπανών κατακτητών είναι η ιστορία των πούρων και του καπνού τους. Ο οποίος αρχικά καλλιεργήθηκε από μια φυλή Ινδιάνων του Μεξικού
Οι κάτοικοι της Γηραιάς Ηπείρου έμαθαν για αυτό το καπνικό είδος (το «πρώιμο» πούρο) μετά το ταξίδι του Κολόμβου (1492).Ο μύθος θέλει, δύο ναύτες να του αναφέρουν ότι οι Ινδιάνοι από την Κούβα κάπνιζαν μια πρωτόγονη μορφή σκούρου και μεγάλου τσιγάρου. Σε μικρό χρονικό διάστημα, οι Ισπανοί και άλλοι Ευρωπαίοι ναύτες υιοθέτησαν αυτή την νέα καπνιστική συνήθεια, που στη συνέχεια εξαπλώθηκε, αρχικά στην Ιταλία, μετέπειτα στη Βρετανία και στην συνέχεια σε όλη την -τότε «πολιτισμένη»- Ευρώπη. Ο καπνός των πούρων θεωρήθηκε ότι είχε θεραπευτικές ιδιότητες, ωστόσο υπήρχαν και ορισμένοι που πίστευαν πως ήταν διαβολικός. Συνεπεία αυτού, και η απαγόρευσή του, από το Φίλιππο τον 2ο της Ισπανίας και από τον Ιάκωβο τον 1ο της Αγγλίας.
Τα πούρα, στη μορφή που τα ξέρουμε σήμερα, παρασκευάστηκαν για πρώτη φορά στην Ισπανία στις αρχές του 18ου αιώνα με καπνό από την Κούβα. Η μαζική παραγωγή τους ξεκίνησε στη Βρετανία το 1820 και το 1821 το αγγλικό κοινοβούλιο αποφάσισε να θέσει κανόνες για τον έλεγχο (!) της παραγωγής τους.

Αφορμή του άρθρου στάθηκε, μία παρουσίαση «κατασκευής» και τυλίγματος πούρων, από την Κουβανή παρασκευάστρια Ms Maria Margarita Alonso Rivero, στο κατάστημα του φίλου μου Αργύρη Καρακατσάνη, στον Πειραιά. Πραγματικά το να βλέπεις την «κατασκευή» πούρων είναι εκπληκτικό! Πόσο μάλλον όταν η συμπαθέστατη Margarita μεταξύ άλλων και πολύ χαλαρά, «κατάθεσε» δύο φράσεις, απείρως εκπληκτικότερες: «Η Κούβα είναι μια φτωχή χώρα, όμως δεν πεινάει κανείς», «Το άγχος σκοτώνει, αφού έχω να φάω δεν αγχώνομαι για τίποτα» !!!

Τα συμπεράσματα δικά σας...

Φωτογραφίες: Αργύρης καρακατσάνης ( http://bit.ly/2shSOBl )