«Γράφημα…Χρόνου»

Δημοσιεύτηκε στις 21/10/2018    

«Γράφημα…Χρόνου»

Το Χρονογράφημα της Κυριακής(21/10/2018), του Νίκου Ανδρείου

“Μη βροντοχτυπάς τις χάντρες η δουλειά κάνει τους άντρες”*

H εργασία αποτελεί δικαίωμα και προστατεύεται από το Κράτος, που μεριμνά για τη δημιουργία συνθηκών απασχόλησης όλων των πολιτών και για την ηθική και υλική εξύψωση του εργαζόμενου αγροτικού και αστικού πληθυσμού. Όλοι οι εργαζόμενοι, ανεξάρτητα από φύλο ή άλλη διάκριση, έχουν δικαίωμα ίσης αμοιβής για παρεχόμενη εργασία ίσης αξίας (άρθρο 22, παρ.1 του Συντάγματος της Ελλάδος).

Διαβάζοντας και μελετώντας το Σύνταγμά μας, εδώ και πολλά χρόνια – από μαθητής Γυμνασίου -, πάντα έχω την ίδια αίσθηση, που καταλήγει σε "κυκλωτικό τυφώνα" -τελικά- εντός μου. Αρχικά τα άρθρα με τις παραγράφους τους, με ηρεμούν, με κάνουν να αισθάνομαι ασφαλής, «εγκαθιδρύουν» τον ιδεατά ιδανικό πολίτη, που παραμένει πρόσωπο. Και στη συνέχεια... με ρίχνουν στην «άβυσσο», των όσων πραγματικά συμβαίνουν…! Σε αυτή την Ηλιόλουστη Χώρα, με τα τεχνητά «σκίαστρα», σε ότι… λούζει το Φως - είτε του Ήλιου, είτε του Πολιτισμού, είτε της Παιδείας, είτε της Γλώσσας κ.α. -.

Όχι!!! Για την ανεργία που μαστίζει αυτόν τον τόπο και τώρα και πάντα, δε φταίει, κύρια και πρωταρχικά, η "Κρίση" - που πλαστική καραμέλα να ήταν, θα είχε λιώσει-.

Φταίει η "Πανστρατιά των μετρίων" και οι συνέταιροί τους -βλ. πολιτικούς-, οι λιγδιασμένοι από τη ζηλοφθονία, οι  βολεμένοι με τα «πλαδαρά οπίσθια», οι τάχα έξυπνοι βλάκες, οι "Τριποκάρυδοι" –ας τρυπώσω εγώ και δε παν να κουμπουριαστούν οι άλλοι-, οι «ευαίσθητοι» γονείς που απαιτούν να ζει  ο κουμπούρας τους και ας κόψουν το λαιμό τους οι (άξιοι) άλλοι, οι γενικώς αναίσθητοι μισθωτοί, οι παντός είδους κρατικοδίαιτοι, οι "Blaze" δήθεν καταξιωμένοι, οι «καλοκάγαθοι» παρηγορητές του κώλου, τα «τρωκτικά» του Συνδικαλισμού, οι «τεκνοκτόνοι» εργατοπατέρες και τόσοι… άλλοι… που ζουν ανάμεσά μας!

Όσο για αυτούς που αξίζουν πρέπει: “Νὰ σκύβουνε, νὰ σέρνουνται καὶ νὰ πονᾶνε, δίχως στὶς ἐκκλησιές Σου νὰ μποροῦν ξαλάφρωμα νὰ βροῦνε, γιατ’ εἶναι τόσο ἡ φτωχὴ φωνή τους ραγισμένη κι εἶναι ψηλά, πολὺ ψηλὰ ὁ θρόνος ὁ δικός Σου... ” (Κώστα Ουράνη,  «Προσευχή στο Θεό για όλους τους δυστυχισμένους»)

Οφείλουν –κατά το έθος-, να μην είναι πρόσωπα αλλά "προσωπεία", σε αυτόν ή αυτούς που θα τους δώσουν ή θα τους τάξουν δουλεία.

Θέλεις δουλειά; ΦΟΡΑ ΑΛΥΣΙΔΑ ΚΑΙ ΧΑΛΚΑ. ΚΑΙ ΜΠΕΣ ΣΤΗ ΣΕΙΡΑ!!!

Ασφαλώς, υπάρχουν και οι εξαιρέσεις, σε όλα όσα αναφέρω και πρόθεσή μου δεν είναι να τα "τσουβαλιάσω" όλα.

Από την άλλη,  Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ!!!

Ή ΜΗΠΩΣ, ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΑΝΕΚΔΟΤΟ ΑΠΟ ΤΟ 1927 ΚΑΙ ΕΝΤΕΥΘΕΝ;**

 

* «Η δουλειά κάνει τους άντρες»(1968), στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος, μουσική: Μάνος Λοΐζος

**Το έτος 1927 κυρώνεται και προσαρτάται η 1η διάταξη, περί εργασίας, στο Σύνταγμα της Ελλάδος -από συστάσεως Ελληνικού Κράτους-, που αναφέρεται  στην προστασία της εργασίας. Ως εκ τούτου αποτελεί, απαρχή και "Συνταγματικό ορόσημο", για την Συνταγματική κατοχύρωση της εργασίας, ως δικαιώματος(άρθρο 22 Συντ. 1975).

Πηγή φωτογραφίας, εργάτες κάνουν διάλειμμα για μεσημεριανό κολατσιό στην οικοδομή που κατασκευάζουν (Λονδίνο,1920): https://bit.ly/2EJ23pE